Bye bye best time of my life…

Hallo trouwe lezers en lezeressen! Welkom bij mijn (voorlopig) laatste reisverslag waarin ik lovend zal zijn over Bali in Indonesië en dan met name de eilandjes dicht in de buurt van Bali, namelijk de Gili’s!!

Maar goed, vanaf Sydney ben ik dus op 9 mei naar Bali gevlogen. Eerst ’s morgens naar het Opera House gelopen en het is toch echt wel de moeite waard dit gebouw te bekijken mocht je ooit in Sydney zijn. Het is groter dan ik had verwacht en het is bijzonder om ‘het’ te zien, hetgene wat in dezelfde adem gezegd wordt als mensen Australië zeggen. Ook is hier de Harbour Bridge. Een knap staaltje constructie werk van zo’n 100 jaar geleden. Onwerkelijk hoe ze dat daar toen neer hebben gezet. Hebben waarschijnlijk heel wat Willie Wortels op gezeten toendertijd.

Na dus emotioneel afscheid genomen te hebben van Australië en de Pacifische regio ben ik dus ’s avonds laat in Denpasar (Bali) geland. In het vliegtuig zat ik naast een Bali-ervarings deskundige die mij het één en ander vertelde over Bali. Na het visum gekocht te hebben wilde ik mijn bagage oppikken bij de band, stonden er allemaal mannetjes omheen in dezelfde pakjes die mijn bagage voor mij wilden dragen. Ik dacht, mooi man! Na door de douane te zijn gegaan gaan stoppen ze om de hoek en gaan tussen je tas en jou staan. Ik denk, huh… Bleek dat hij een fooi wilde natuurlijk. Jammer voor hem had ik alleen maar 45 ozzie dollar cent mee en dat bleek voor hem niet voldoende. Zelfs zo erg dat hij het niet eens aannam en gewoon wegliep. Nou ja, eerste Indonesië ervaring dus. Vervolgens met me vliegtuig buurman een taxi gezocht, flink afdingen en op naar het hotel. Had een heerlijk hotel uitgezocht met zwembad, 2 pers kamer, eigen badkamer, ontbijt en dat voor zo’n 6 euro in het midden van Kuta (het toeristenstekje).

Heb de eerste dagen me kapot gelachen toen ik door de straatjes liep van Kuta. Straten zijn zo’n 2,5 meter breed en er is tweerichting verkeer mogelijk door autootjes, scooters, fietsers, voetgangers. Vanzelfsprekend een hoop getoeter, maar er wordt absoluut niet gevloekt op elkaar of ruzie gemaakt. Fantastisch. Heb hier vrijwel direct ook mensen leren kennen die in hetzelfde hotel zaten. Ook ben ik nog een stuk of wat tegengekomen die ik eerder had ontmoet in Australië. Dat bevestigt maar weer dat het reizigers wereldje behoorlijk klein is, maar super leuk natuurlijk.

Na 3 dagen Kuta hebben we besloten om met een groepje van 7 naar de Gili Islands te gaan. Het is onderdeel van Lombok (eiland naast Bali) en is met de snelle speedboot zo’n 2 uur varen. Toen we donderdagochtend hier aan kwamen varen keken we onze ogen uit. Helderblauw water, prachtige strandjes en heerlijk klein. Het is er behoorlijk toeristisch, maar de sfeer is er buitengewoon relaxed. Heb zo’n sfeer nog nooit ergens ervaren. We waren van plan om hier 3 dagen te blijven, maar heb dit met 2 anderen gewijzigd en uiteindelijk ben ik er 9 dagen blijven hangen. De mensen die er werken zijn er zo vrolijk en grappig (misschien komt het door de paddo’s…) en dat is erg aanstekelijk. Je kunt er ook zeker niet boos worden of van streek, want het is PARADIJS. Heb er geen andere woorden voor. Je kunt er heerlijk drinken voor een habbekrats en je hebt heerlijk voedsel bij de vele restaurantjes aan het water. Heb bovendien mijn duikcertificaat hier gehaald van PADI open water. Prachtige duiklocaties om dit te doen daar namelijk, dus ben nu bevoegd om overal te duiken tot 18 meter diepte.

Heb hier dus echt genoten van me laatste 2 weken van me 9 maanden durende reis en heb het op deze manier dan ook fantastisch afgesloten. Zaterdag 22 mei ben ik van Bali naar Singapore gevlogen en van hier naar Frankfurt – Amsterdam. Zondagochtend 23 mei 8.30 stond ik op Schiphol waar ik fantastisch werd opgewacht door me familie. Het was goed om ze weer te zien, maar ik had er ook geen problemen mee gehad om een jaar langer weg te blijven. Het reizen is namelijk ontzettend verslavend en het duurt wel een paar jaar voordat je denkt dat je de halve wereld gezien hebt.
Inmiddels ben ik alweer bijna een week thuis, heb al heel wat familie, vrienden en kennissen weer gezien dus nu is het acclimatiseren zo langzamerhand al wat op het eind (hoop ik).

In ieder geval wil ik iedereen bedanken voor de vele reacties tijdens mijn reis, dat is erg leuk altijd om ze te lezen (ook al zijn ze vaak hetzelfde :) ), echt leuk!! Ik zou het verder iedereen aanraden ook eens te doen mocht zich de kans voordoen.

Nou, de groeten en tot ziens hier in het koude Nederland.