Hot en Wicked Western Australia
Door: Dennis
Blijf op de hoogte en volg Dennis
07 April 2010 | Australië, Broome
Latest news: Prachtig Western Australia heeft kennis gemaakt met twee professionele ‘autocrossers’ in een Wicked Campervan. Wegen staan vol van zwarte rubberstrepen en rotondes zijn gecreëerd op gravelroads, waarna ze verdwijnen in een grote stofwolk naar het volgende natuurmirakel in West Australië.
Plannen zijn ietwat gewijzigd na een weekje in Perth. Maar goed, zal bij het begin beginnen. Na een lange vlucht vanaf Nieuw Zeeland kwam ik dus in weer terecht in een heerlijk warm klimaat. Moet zeggen dat ik dat wel een beetje gemist had in NZ. Dus eerste paar dagen kennis gemaakt in Perth wat eigenlijk een best klein centrum heeft, maar verder enorm uitgestrekt is. Aangezien Andi (Zwitser waarmee ik in december naar Kangaroo Island ben geweest) een week later aankwam in Perth, had ik eerst de tijd om lekker op mezelf te zijn. Ben na 3 dagen in het centrum naar Scarborough Beach vertrokken om te leren surfen. Zat in een enorm fijn klein gezellig hostel waar je iedereen gemakkelijk leert kennen. Twee keer een ochtend geprobeerd te surfen, maar bleek toch moeilijker dan ik dacht. Om me schrammen te laten helen ben ik de andere dagen maar gewoon wezen relaxen op het strand. Toen op de zondagavond werd ik verrast door een telefoontje van Arjan met het magnifieke nieuws dat ik opnieuw oom ben geworden. Dus had ik een enorm goede reden een paar biertjes te drinken. De dag erop op maandag dat Andi aankwam uit Zwitserland stormde het enorm in Perth. Volgens menigeen was het de zwaarste storm in zo’n 20 jaar. Hagelstenen verwoestten een hoop auto’s en wegen stonden onder water. Dit is dus het nadeel van een tropisch klimaat.
Die avond hebben we weer beetje kennis gemaakt en het klikte eigenlijk direct weer, zoals het ook deed op Kangaroo Island. Misschien komt het omdat we op dezelfde datum jarig zijn, of het komt omdat we beide easy going zijn met een no worries mentaliteit en dat is natuurlijk not too bad.
Omdat Andi zijn Ford Falcon station in december toen hij Australië verliet bij een tuinder had geparkeerd net buiten de stad zijn we deze weer op gaan zoeken op dinsdag. Na van de trein, bus en wandelwagen gebruik gemaakt te hebben kwamen we bij deze beste Glenn en bleek dat de auto er nog stond ook. Gestart met een stel startkabels, wat bier gehaald voor Glenn als dank en naar het hostel gereden. Aangezien er allerlei nadelen aan de auto kleefden, zoals een verlopen registratie van een andere staat en een stel andere mechanische mankementen hebben we na lang wikken en wegen besloten de auto te verkopen aan de sloop. Via een beetje Nederlandse handel hebben we er nog 80 dollar voor gevangen ook. Woensdags druk op zoek geweest naar een huurauto/busje. Via Wicked campers hebben we uiteindelijk een uitstekende deal gekregen. Wicked verhuurt busjes die met graffiti zijn bespoten. Zijn vaak oude roestbakken, mja, backpackers geven daar niet zoveel om. Ik belde ze op om wat van de prijs af te krijgen, maar een half uur later belden ze terug met het excuus dat het druk werd en dat het niet mogelijk was wat van de prijs af te krijgen ($ 3000,-). Gelukkig heeft Wicked een actie op hun site dat als je het ergens anders goedkoper kunt krijgen krijg je het bij Wicked nog goedkoper. Ik het internet afstruinen en zoals wij met zoveel dingen geluk hebben vond ik een goedkopere. Deze gemaild naar Wicked, kreeg ik weer half uur later belletje dat deze actie eigenlijk niet geldt in West Australie… Ja ja….Maar ze hadden toch een mooie prijs gemaakt. Was nu zo’n 700 $ goedkoper. Mooie deal dus! Volgende dag opgehaald en bleek het een nieuwe bus te zijn met maar 54000 km. Geluk kan niet op zei ik al.
Donderdagmiddag zijn we meteen vertrokken naar het zuidwesten van Australië. Hier in 3 dagen de Elephant Rocks gezien aan de zuidkust waar prachtige stranden bij gelegen waren. Ook zijn we door reuze bomen gelopen van zo’n 50 meter hoog. Enorme dingen van een paar honderd jaar oud. De nacht doorgebracht langs de weg naar de Wave Rock. Een 15 meter hoge rots van zo’n 110 meter lang in de vorm van een golf. Fantastisch!! Zo langzamerhand kun je er met je kop niet meer bij hoe zulke dingen ontstaan zijn de afgelopen miljoenen jaren. Dan is d’r toch heel wat gebeurd hier en daar ben je dan toch behoorlijk benieuwd naar de oorzaak. Enige wat we kunnen doen is gissen. Zaterdag avond waren we weer terug in Perth bij het hostel en hebben we het geld van de sloopauto in ontvangst genomen. Zondags zijn we naar het noorden gereden om echt te beginnen aan onze roadtrip naar Broome – Darwin – Alice Springs – Cairns. Aankomst in Cairns staat geplant op 30 april. Wij verwachten in totaal zo’n 11.000 km af te leggen in deze 5 weken dat we de auto hebben. Zitten nu in Broome al op zo’n 5.500 km.
Eerste bijzonderheid was (voor mij) de rode gravel overal en woestijn. Het begint al direct uit Perth. Dit is waar iedereen aan denkt als ze Australië zeggen. Daarna de Pinnacles. Je ziet ze overal in de woestijn, maar deze plek aan de kust is bijzonder, omdat er enorm veel dichtbij elkaar staan. Je ziet er honderden, misschien wel duizenden bij elkaar. Je kunt er prachtig door heen rijden met de auto, zodat je in de airco kunt blijven zitten. Volgende interessante stop was zo’n2 600 kilometer verder naar het noorden. Kalbarri National Park. Op de weg ernaar toe fantastische zee kliffen gezien van zo’n 40 meter hoog. Vanwege de kleuren en al is dit misschien nog indrukwekkender dan de Great Ocean Road. Aangekomen in Kalbarri, na zo’n 50 kilometer gravel road zie je prachtige ravijnen, helemaal rood gekleurd waar jaren geleden water door heen stroomde. Ook is hier het Nature Window. Een rode rots is hier zo geërodeerd dat er een gat in zit van zo’n 4 m². Vervolgens gestopt bij een Roadhouse waar we pasta gekookt hebben. We houden beide ontzettend van rijden, vandaar dat we na het eten besloten alvast op naar Monkey Mia te rijden. Rond uur of 9 ’s avonds in Denham aangekomen een paar biertjes gedronken in de meest westelijke kroeg van Australië. Hier wat mensen leren kennen en omdat het strikt verboden is wild te kamperen in deze toeristische plaatsjes hebben we de auto heel snel pal voor een motel geparkeerd, lichten uit en stil gaan slapen. Het was toch al donker en voor een motel valt het niet snel op. Volgende ochtend half 7 opgestaan en weg gereden naar Monkey Mia. Dit staat bekend om het dolfijnen (wild) voeren wat ze 3x per dag doen. Hier weer geluk, want ik werd uitgekozen door een vrijwilligster (backpacker) om een dolfijn te voeren. Hierna wat op het strand liggen luieren, maar uiteindelijk toch besloten weer weg te rijden in plaats van daar te blijven kamperen.
Volgende bestemming leek Coral Bay (Ningaloo Reef), maar we besloten de dag te eindigen net boven Carnarvon bij een gigantisch blowhole. Een blowhole is een gat in een rots waar de oceaan telkens tegen aan klapt. Dit gat ontstaat door erosie. Als het water met een grote kracht onder de rots schiet en dan niet verder kan wordt het door dat gat omhoog gespoten. Deze blowhole was zo’n 10 meter hoog en leek meer op een enorme hoge druk spuit. Hier dus van een super zonsondergang genoten. Volgende dag wel aangekomen in Coral Bay en op het heerlijke strand gelegen en wat gesnorkeld in het Ningaloo Reef. Wilde enorm graag met de walvishaai zwemmen, maar bleek hier toch wat te duur. ’s Avonds een gezellige avond gehad waar we weer dezelfde mensen ontmoetten als in Perth. Volgende dag vertrok iedereen naar Exmouth, waardoor wij op gegeven moment ook maar de spullen gepakt hebben om naar Exmouth te toeren. Na ’s avonds weer met een hoop mensen gesproken te hebben bleek dat we toch echt met walvishaaien moesten gaan zwemmen. Vrijdagochtend dus vroeg naar de toerorganisatie gelopen en bleek dat ze nog paar plaatsjes overhadden. Huppakee, wij in de bus en naar de boot. Was een gezellige groep. Walvishaaien zijn de grootste vissen ter wereld. Ze kunnen zo’n 18 meter lang worden. Ze zijn totaal ongevaarlijk, als je ze niet dwarszit, omdat het geen echte vleeseter is. Het voedt zich met kleine visjes (plankton). Aangezien ik voor mijn trip mezelf een doel heb gesteld walvissen te willen zien voordat ik Ozzie weer verlaat moest ik dit dus doen. Eerst gewoon wat gesnorkeld om te wennen en na een uur of 2 kregen we de melding van het spottervliegtuig dat er een whaleshark naar boven was gekomen. Deze was zo’n 7 meter lang (langste die ze ooit in Ningaloo hebben waargenomen was 11 meter). Wij het water in en we mochten zo’n 3 meter naast ze zwemmen. Was werkelijk fantastisch!!!! Ze maakten ook een onderwater video. We zijn ongeveer 8 x 10 minuten het water ingeweest met de walvis. Helemaal super. Ik kon niet moe raken deze dag. Uiteindelijk was het genoeg en gingen we terug.
Zaterdagochtend zijn we vroeg vertrokken naar Karijini National Park. Dit is zo’n 700 kilometer landinwaarts. Hier vind je allemaal gorges (riviertjes en diepe kleine meertjes) tussen uitgescheurde rode rotsen/kliffen. Enorm tof!! Absoluut één van de mooiste dingen van Australië. Hier zijn we vanaf zaterdagmiddag tot dinsdagochtend gebleven, omdat er zoveel te zien is en het heerlijk zwemmen is in het zuiverste water. Leek af en toe wel dat we in een Junglebook scene zwommen. We waren hier met 3 andere backpackers en één van hun zei dat parken zoals Centerparcs zulke natuur proberen na te maken in hun zwembad. Wat ze overigens bar slecht lukt, want in het echt is zoveel mooier :).
Nu zijn we voor even terug in de bewoonde wereld, namelijk Broome. De grootste stad tussen Perth en Darwin. West Australië is zo enorm leeg en onbewoond. Best apart. De vrachtwagens zijn hier wel enorm trouwens. Roadtrains van 4 trailers zijn hier gewoon (voor de truckliefhebbers onder ons :)).
Mja, heb nu wel weer genoeg getypt dacht ik zo. Zou zeggen, allemaal een fijne lente, zal nu wel echt begonnen zijn neem ik aan en tot de volgende keer maar weer!!
Plannen zijn ietwat gewijzigd na een weekje in Perth. Maar goed, zal bij het begin beginnen. Na een lange vlucht vanaf Nieuw Zeeland kwam ik dus in weer terecht in een heerlijk warm klimaat. Moet zeggen dat ik dat wel een beetje gemist had in NZ. Dus eerste paar dagen kennis gemaakt in Perth wat eigenlijk een best klein centrum heeft, maar verder enorm uitgestrekt is. Aangezien Andi (Zwitser waarmee ik in december naar Kangaroo Island ben geweest) een week later aankwam in Perth, had ik eerst de tijd om lekker op mezelf te zijn. Ben na 3 dagen in het centrum naar Scarborough Beach vertrokken om te leren surfen. Zat in een enorm fijn klein gezellig hostel waar je iedereen gemakkelijk leert kennen. Twee keer een ochtend geprobeerd te surfen, maar bleek toch moeilijker dan ik dacht. Om me schrammen te laten helen ben ik de andere dagen maar gewoon wezen relaxen op het strand. Toen op de zondagavond werd ik verrast door een telefoontje van Arjan met het magnifieke nieuws dat ik opnieuw oom ben geworden. Dus had ik een enorm goede reden een paar biertjes te drinken. De dag erop op maandag dat Andi aankwam uit Zwitserland stormde het enorm in Perth. Volgens menigeen was het de zwaarste storm in zo’n 20 jaar. Hagelstenen verwoestten een hoop auto’s en wegen stonden onder water. Dit is dus het nadeel van een tropisch klimaat.
Die avond hebben we weer beetje kennis gemaakt en het klikte eigenlijk direct weer, zoals het ook deed op Kangaroo Island. Misschien komt het omdat we op dezelfde datum jarig zijn, of het komt omdat we beide easy going zijn met een no worries mentaliteit en dat is natuurlijk not too bad.
Omdat Andi zijn Ford Falcon station in december toen hij Australië verliet bij een tuinder had geparkeerd net buiten de stad zijn we deze weer op gaan zoeken op dinsdag. Na van de trein, bus en wandelwagen gebruik gemaakt te hebben kwamen we bij deze beste Glenn en bleek dat de auto er nog stond ook. Gestart met een stel startkabels, wat bier gehaald voor Glenn als dank en naar het hostel gereden. Aangezien er allerlei nadelen aan de auto kleefden, zoals een verlopen registratie van een andere staat en een stel andere mechanische mankementen hebben we na lang wikken en wegen besloten de auto te verkopen aan de sloop. Via een beetje Nederlandse handel hebben we er nog 80 dollar voor gevangen ook. Woensdags druk op zoek geweest naar een huurauto/busje. Via Wicked campers hebben we uiteindelijk een uitstekende deal gekregen. Wicked verhuurt busjes die met graffiti zijn bespoten. Zijn vaak oude roestbakken, mja, backpackers geven daar niet zoveel om. Ik belde ze op om wat van de prijs af te krijgen, maar een half uur later belden ze terug met het excuus dat het druk werd en dat het niet mogelijk was wat van de prijs af te krijgen ($ 3000,-). Gelukkig heeft Wicked een actie op hun site dat als je het ergens anders goedkoper kunt krijgen krijg je het bij Wicked nog goedkoper. Ik het internet afstruinen en zoals wij met zoveel dingen geluk hebben vond ik een goedkopere. Deze gemaild naar Wicked, kreeg ik weer half uur later belletje dat deze actie eigenlijk niet geldt in West Australie… Ja ja….Maar ze hadden toch een mooie prijs gemaakt. Was nu zo’n 700 $ goedkoper. Mooie deal dus! Volgende dag opgehaald en bleek het een nieuwe bus te zijn met maar 54000 km. Geluk kan niet op zei ik al.
Donderdagmiddag zijn we meteen vertrokken naar het zuidwesten van Australië. Hier in 3 dagen de Elephant Rocks gezien aan de zuidkust waar prachtige stranden bij gelegen waren. Ook zijn we door reuze bomen gelopen van zo’n 50 meter hoog. Enorme dingen van een paar honderd jaar oud. De nacht doorgebracht langs de weg naar de Wave Rock. Een 15 meter hoge rots van zo’n 110 meter lang in de vorm van een golf. Fantastisch!! Zo langzamerhand kun je er met je kop niet meer bij hoe zulke dingen ontstaan zijn de afgelopen miljoenen jaren. Dan is d’r toch heel wat gebeurd hier en daar ben je dan toch behoorlijk benieuwd naar de oorzaak. Enige wat we kunnen doen is gissen. Zaterdag avond waren we weer terug in Perth bij het hostel en hebben we het geld van de sloopauto in ontvangst genomen. Zondags zijn we naar het noorden gereden om echt te beginnen aan onze roadtrip naar Broome – Darwin – Alice Springs – Cairns. Aankomst in Cairns staat geplant op 30 april. Wij verwachten in totaal zo’n 11.000 km af te leggen in deze 5 weken dat we de auto hebben. Zitten nu in Broome al op zo’n 5.500 km.
Eerste bijzonderheid was (voor mij) de rode gravel overal en woestijn. Het begint al direct uit Perth. Dit is waar iedereen aan denkt als ze Australië zeggen. Daarna de Pinnacles. Je ziet ze overal in de woestijn, maar deze plek aan de kust is bijzonder, omdat er enorm veel dichtbij elkaar staan. Je ziet er honderden, misschien wel duizenden bij elkaar. Je kunt er prachtig door heen rijden met de auto, zodat je in de airco kunt blijven zitten. Volgende interessante stop was zo’n2 600 kilometer verder naar het noorden. Kalbarri National Park. Op de weg ernaar toe fantastische zee kliffen gezien van zo’n 40 meter hoog. Vanwege de kleuren en al is dit misschien nog indrukwekkender dan de Great Ocean Road. Aangekomen in Kalbarri, na zo’n 50 kilometer gravel road zie je prachtige ravijnen, helemaal rood gekleurd waar jaren geleden water door heen stroomde. Ook is hier het Nature Window. Een rode rots is hier zo geërodeerd dat er een gat in zit van zo’n 4 m². Vervolgens gestopt bij een Roadhouse waar we pasta gekookt hebben. We houden beide ontzettend van rijden, vandaar dat we na het eten besloten alvast op naar Monkey Mia te rijden. Rond uur of 9 ’s avonds in Denham aangekomen een paar biertjes gedronken in de meest westelijke kroeg van Australië. Hier wat mensen leren kennen en omdat het strikt verboden is wild te kamperen in deze toeristische plaatsjes hebben we de auto heel snel pal voor een motel geparkeerd, lichten uit en stil gaan slapen. Het was toch al donker en voor een motel valt het niet snel op. Volgende ochtend half 7 opgestaan en weg gereden naar Monkey Mia. Dit staat bekend om het dolfijnen (wild) voeren wat ze 3x per dag doen. Hier weer geluk, want ik werd uitgekozen door een vrijwilligster (backpacker) om een dolfijn te voeren. Hierna wat op het strand liggen luieren, maar uiteindelijk toch besloten weer weg te rijden in plaats van daar te blijven kamperen.
Volgende bestemming leek Coral Bay (Ningaloo Reef), maar we besloten de dag te eindigen net boven Carnarvon bij een gigantisch blowhole. Een blowhole is een gat in een rots waar de oceaan telkens tegen aan klapt. Dit gat ontstaat door erosie. Als het water met een grote kracht onder de rots schiet en dan niet verder kan wordt het door dat gat omhoog gespoten. Deze blowhole was zo’n 10 meter hoog en leek meer op een enorme hoge druk spuit. Hier dus van een super zonsondergang genoten. Volgende dag wel aangekomen in Coral Bay en op het heerlijke strand gelegen en wat gesnorkeld in het Ningaloo Reef. Wilde enorm graag met de walvishaai zwemmen, maar bleek hier toch wat te duur. ’s Avonds een gezellige avond gehad waar we weer dezelfde mensen ontmoetten als in Perth. Volgende dag vertrok iedereen naar Exmouth, waardoor wij op gegeven moment ook maar de spullen gepakt hebben om naar Exmouth te toeren. Na ’s avonds weer met een hoop mensen gesproken te hebben bleek dat we toch echt met walvishaaien moesten gaan zwemmen. Vrijdagochtend dus vroeg naar de toerorganisatie gelopen en bleek dat ze nog paar plaatsjes overhadden. Huppakee, wij in de bus en naar de boot. Was een gezellige groep. Walvishaaien zijn de grootste vissen ter wereld. Ze kunnen zo’n 18 meter lang worden. Ze zijn totaal ongevaarlijk, als je ze niet dwarszit, omdat het geen echte vleeseter is. Het voedt zich met kleine visjes (plankton). Aangezien ik voor mijn trip mezelf een doel heb gesteld walvissen te willen zien voordat ik Ozzie weer verlaat moest ik dit dus doen. Eerst gewoon wat gesnorkeld om te wennen en na een uur of 2 kregen we de melding van het spottervliegtuig dat er een whaleshark naar boven was gekomen. Deze was zo’n 7 meter lang (langste die ze ooit in Ningaloo hebben waargenomen was 11 meter). Wij het water in en we mochten zo’n 3 meter naast ze zwemmen. Was werkelijk fantastisch!!!! Ze maakten ook een onderwater video. We zijn ongeveer 8 x 10 minuten het water ingeweest met de walvis. Helemaal super. Ik kon niet moe raken deze dag. Uiteindelijk was het genoeg en gingen we terug.
Zaterdagochtend zijn we vroeg vertrokken naar Karijini National Park. Dit is zo’n 700 kilometer landinwaarts. Hier vind je allemaal gorges (riviertjes en diepe kleine meertjes) tussen uitgescheurde rode rotsen/kliffen. Enorm tof!! Absoluut één van de mooiste dingen van Australië. Hier zijn we vanaf zaterdagmiddag tot dinsdagochtend gebleven, omdat er zoveel te zien is en het heerlijk zwemmen is in het zuiverste water. Leek af en toe wel dat we in een Junglebook scene zwommen. We waren hier met 3 andere backpackers en één van hun zei dat parken zoals Centerparcs zulke natuur proberen na te maken in hun zwembad. Wat ze overigens bar slecht lukt, want in het echt is zoveel mooier :).
Nu zijn we voor even terug in de bewoonde wereld, namelijk Broome. De grootste stad tussen Perth en Darwin. West Australië is zo enorm leeg en onbewoond. Best apart. De vrachtwagens zijn hier wel enorm trouwens. Roadtrains van 4 trailers zijn hier gewoon (voor de truckliefhebbers onder ons :)).
Mja, heb nu wel weer genoeg getypt dacht ik zo. Zou zeggen, allemaal een fijne lente, zal nu wel echt begonnen zijn neem ik aan en tot de volgende keer maar weer!!
-
07 April 2010 - 06:07
Anoek:
Roadrunner, zo te horen en zien vermaak je je veeeel te goed daar! Je weet de kijkbuiskindertjes in NL (en NZ) wel goed jaloers te krijgen he! De foto's doen t um absoluut...ze zijn gewoon allemaal leuk! Zeker lang zitten broeden op de introductie van je verhaal;) Ik vond m goed man!
Geniet er nog van lieve schat!
Hele dikke kus vanuit NZ
ps. Goed om te zien dat de krullen nog leven:P -
07 April 2010 - 06:32
Rick:
Hey Dennis,
Je belevenissen klinken allemaal weer super!
Groet,
Rick -
07 April 2010 - 07:09
John:
Haa broer!!
mooi stukkie weer!! pff.. jaloers!
Doe kalm an en ik mail je.. (weken geleden al beloofd...)
John! -
07 April 2010 - 10:07
Martijn Tw:
wat heb jij het weer prima daar!!
ik loop me te vervelen hier op het werk en jij ligt lekker met de haaien te zwemmen haha
-
07 April 2010 - 10:51
Margreet:
Wat een super foto's..Hier worden we toch echt jaloers op!...Worden??..Zijn we al!!
Zwemmen met haaien, surfen, wat een rotleven!
Geniet er lekker van en we zien je in mei weer!!
Liefs Johan, Margreet Thomas en natuurlijk van Tommie! -
07 April 2010 - 10:53
Margreet:
bedoel natuurlijk juni/juli de tijd gaat snel maar zo snel nou ook weer niet -
07 April 2010 - 12:27
Rohejohe:
hallo Dennis,wat beleef je toch een boel zo met dat reizen.kilometers reizen daar doen wij jaren over leuke foto`s .Ome Dennis(Denise)geweldig he. Nou tot schrijfs maar weer. rohejohe. -
07 April 2010 - 14:13
Nicole:
Hoooi Dennis,
Klinkt weer helemaal super en je foto's laten dat zeker zien. Je zorgt er wel voor dat ik me niet verveel, zijn er weer lekker veel! Tot het volgende berichtje!
Groetjes -
07 April 2010 - 18:56
Marcella:
jaloerse gevoelens duiken weer op hier..;) en wederom weer een super verhaal!! en super mooie foto's weer zeg.. jeetje.. :)
wat een weer heb je daar ook zeg. heerlijk.. zie net hierboven staan dat het in Broome 33 graden is
maar... wij hebben ook eindelijk mooi weer!!!!! het werd tijd maar de weergoden zijn ons ook eindelijk gunstig gestemd.. oh enne.. nog gefeliciteerd met Veerle!!
xxx -
08 April 2010 - 07:49
Marjolijn:
Wat een prachtig verhaal weer! Gewoon heerlijk om je verhalen te lezen :D
-
08 April 2010 - 18:29
Wicher En Greetje:
Geweldig zeg wat jij daar allemaal doet.
Veel plezier en de groetjes -
10 April 2010 - 06:56
Marion En Erwin:
We zien dat jij je vermaakt! goed bezig dennis. groeten -
12 April 2010 - 10:44
Mariska:
Super om te lezen! Hier in Nerderland went jammer genoeg al weer veel te snel! Met zulke verhalen kunnen we hier (in het mij nog veel te koude land ;)) met je mee genieten. :)
Have Fun!! -x- -
12 April 2010 - 19:19
Janetta:
Tjonge...wat weer een indrukwekkend mooi verhaal! Genieten.....
-
13 April 2010 - 12:36
Susanne:
Prachtig om al die foto's te zien en heerlijk om je verhalen/ervaringen te lezen. Seize the day!
-
18 April 2010 - 19:36
Peter & Yvonne:
Seems ya goin well mate.
Mooie foto's. Wel grappig dat we die in die boom bij de treetop-walk ook hebben. Echt zelfde boom! Veel plezier en wees voorzichtig. -
02 Mei 2010 - 11:45
Gerry & Linet:
Heeey Dennis!
Wat een geweldige foto's man! Je hebt echt wat meegemaakt daar! Wat een relaxed jaar (en soms ook niet natuurlijk). Wij zijn jaloers..
Beetje een laat berichtje, maar je weet hoe dat werkt.. uitstel tot morgen wat vandaag ook kan haha.
Maar tis bijna weer voorbij en dan moet je de spannende woestenij van 't Wold weer in.
Heel veel plezier nog de komende laatste weken! And go easy on the amber fluid ;)
Groetjes xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
