1,5 Week van Auckland naar Wellington
Door: Dennis
Blijf op de hoogte en volg Dennis
06 Februari 2010 | Nieuw Zeeland, Wellington
Een bijzonder goede dag lezers en geïnteresseerden, familie, vrienden en kennissen (en wie weet nog onbekenden). Zit momenteel heerlijk te typen in het zomerzonnetje van het Noorder eiland van NZ en wel in Wanganui. Erg leuke reacties gekregen op het vorige verslagje. Erg mooi, ik zal dan ook proberen jullie zo jaloers mogelijk te krijgen tijdens het lezen van dit verslag :).
Vorige week donderdag ben ik met Olessia, een Duitse meid die ik in Melbourne had leren kennen, op weg gegaan naar Coromandel. Het is een soort uitsteeksel ter hoogte van Auckland in de South Pacific Ocean. De weg ernaar toe is ontzettend mooi, je rijdt namelijk tussen het water en rotsachtige heuvels, waardoor de weg helemaal kronkelt, op en neer gaat en af en toe versmalt. Uiteindelijk bleken we bij Hot Water Beach uit te komen. Hier is het eerste voorbeeld van de Thermische activiteiten op het Noorder Eiland voor ons blootgesteld. Je kunt er namelijk 2 uur vóór en 2 uur ná laag tij een gat graven op het strand en met een beetje geluk komt er dan warm water naar boven in het gat, waardoor je dus een warmwaterbad hebt op het strand. We waren er gelukkig net 2 uur na laagtij, zodat ik nog even mijn dikke teen in het warme water heb kunnen dompelen. Dat heb ik dus mooi weer ff ervaren. Vervolgens een wandeling gemaakt van zo’n 45 minuten naar Cathedrals Cove. Een kunststukje van de natuur. Tussen 2 strandjes is er een enorme rots beginnend op het vaste land die een aantal meters de zee in gaat. Ter hoogte van het strand is er echter een enorme tunnel ontstaan door erosie in duizenden/miljoenen jaren, waardoor je van het ene strand naar het andere kunt lopen. Na dit uitgebreid te hebben laten bezinken in het heerlijk zonnetje ook weer zijn we op zoek gegaan naar een overnachtingsplaats. Deze hebben we gevonden op een zogenaamde DOC camping. Campings in de bush bush die worden beheerd door het ‘ministerie van natuur en conservatie’, oftewel ‘Department of Conservation’. Hier betaal je minimaal voor, en soms zelfs niets, maar heb je vaak ook alleen een wc’tje. Dit plekje was aan een riviertje midden in het bos (bereikbaar via gravel road) tussen de bergen/heuvels.
De volgende ochtend heb ik een route gewandeld, waar ik onder meer door een oude goudmijn ben gegaan van 500 meter lang dwars door een berg. Had een zaklantaarn mee, dus heb er een weg uit gevonden. Was erg tof om te doen. Daarna heerlijk verfrissend ‘douche’ genomen in’t riviertje en weer op pad gegaan met z’n tweeën. Eindbestemming: Rotorua. Hier zijn we gaan kamperen op een echte camping. Volgende ochtend zijn we begonnen in ‘Living Thermal Village’ waar ze laten zien hoe het Maori volk vroeger dankbaar gebruik maakte van de Thermische activiteit in het dorp. Er is namelijk een groot deel gebied op het Noorder Eiland vulkanisch actief. Dit houdt in dat er verschillende vulkanen zijn, maar ook geisers, kokende modderpoelen, warmwaterplassen etcetera. In dit dorp zijn er dus vooral geisers en warmwaterbaden. Vroeger kookten ze hun eten in dit water. Gebruikten ze het water om hun bad te vullen en al dat soort dingen. Super interessant om te zien en vooral ook erg apart, vooral omdat het voor mij de eerste keer is dat ik dit zie. Na hier ook nog een typische Maori dans tentoonstelling te hebben gezien zijn we weer vertrokken. Dit keer naar Taupo. Dorp ligt aan het grootste verswater meer van NZ, Lake Taupo, met de oppervlakte zo groot als Singapore. Hier hebben we de Huku Falls bekeken. Heb ik nog nooit zo’n watergeweld meegemaakt. SUPER!! Kan ik ook wel uren naar kijken, water gaat met zo’n enorm snelheid door een nauwe ruimte. Indrukwekkend. ’s Avonds hebben we aan deze rivier gekampeerd. Heerlijk rustig en natuurlijk. Kamperen is gewoon geweldig hier.
Zondags zijn we naar Waitomo Caves gereden. De dag ervoor had ik Olessia medegedeeld dat ik liever zonder haar verder wilde reizen, dus dit was onze laatste gezamenlijke trip. We verschilden toch enorm van elkaar. Ik wilde happy, avontuurlijk, lacherig door het leven, kon ik totaal niet bij haar vinden, dus heb even een egoïstische beslissing moeten maken. Dus op naar Waitomo Caves. ’s Avonds hebben we nog een Black Rafting toer gedaan. We waren maar met z’n tweeën en de gids. Black Rafting is zwemmend en raftend door een grottenstelsel heen manoeuvreren. Aangezien het de hele dag al regende was dit echt tof. Twee watervallen opgeklommen in een grot, dus donker en nat, en zo 1,5 uur ons een beetje vermaakt.
Maandags zijn we nog even naar Raglan gereden (iets ten westen van Hamilton) om een Black Beach te zien, waarna ik haar heb afgezet in Hamilton. Had ondertussen al met iemand contact gehad die op zoek was naar een reisgenootje, dus die ik heb 2 uur later opgepikt in dezelfde plaats. Een enorm spontane, vrolijke en avontuurlijke meid die ook nog eens uit Nederland komt. Met Anoek ben ik dus verder gegaan en met wie ik tot nog toe een geweldige tijd mee beleef. We zijn weer naar Taupo gereden, heb haar de Huku Falls laten zien en Craters of the Moon. Dit is een wandeling waar je langs allerlei kokende modderpoelen, waterplassen en kraters loopt. Vervolgens hier ook een camping opgezocht en elkaar beetje leren kennen. Volgende dag zijn we naar Tongariro National Park gereden, waar we een idee opdeden een hiketochtje te gaan doen de volgende dag (7 – 8 uur lang). Energie volle inkopen gedaan dus om het vol te kunnen houden en na op een super DOC camping weer te hebben overnacht de schoenen maar aangetrokken. De tocht was niet erg steil, maar af en toe wel intensief. Nadeel was dat het landschap nogal eentonig was, namelijk vulkanisch, steenachtig en dood. Geen begroeiing of iets dergelijks. Daarbij komt ook nog eens dat je voor deze wandeling zowat in de rij loopt, zo druk als het is. Mooiste punt was toch wel bij 3 krater meren. Groen blauw water op een hoogte van zo’n 1500 meter. Heel apart. Na de wandeling was eigenlijk nog het grappigste. Blijkt namelijk dat Anoek heel erg goed bevriend is met iemand die ik ken van jaren terug. Wat is de wereld toch weer klein!! ’s Avonds waren we uitgeput dus zijn we een andere DOC camping op gaan zoeken op weg naar New Plymouth (Tongariro National Park). Dit was helemaal een hemels plekje. Weer aan een riviertje tussen de rotsen en het bos. Geen woorden voor. Volgende dag verder gereden via de ‘Forgotten World Highway’. Een 120 km lange weg door de mooiste natuur, via smalle weggetjes, door een enorm kleine tunnel van zo’n 100 mtr lang en 150 km geen tankstop. Gelukkig werd Anoek geen wagenziek…….. desondanks wel genoten van de trip. We kwamen uit in New Plymouth. Ligt aan de kust en daar hebben we een camping gevonden 10 meter lopen van het strand. Even een avondduikje genomen en van een biertje genoten. Vrijdagochtend kwamen we op het goede idee toch een hiketochtje te doen en wel de Fanthams Peak. Dit is een piek naast de Mount Egmont piek. Mount Egmont is een vulkaan die lijkt op een perfecte vorm. Is precies zoals je hem ziet in tekenfilms. Rondom de vulkaan is alles rond, zou bijna zeggen perfect. De Fanthams Peak track klim je van 400 meter (Informatie centrum) naar de piek (1800 meter). Dit was de moeilijkste klim die ik tot nog toe gedaan heb. Eerste stuk is iets van 3400 treden. Daarna klim je omhoog in de kiezelstenen. Dus 2 stap omhoog, 1 omlaag. Uiteindelijk zelfs in de sneeuw gezeten. Is toch geweldig op het Noorder Eiland, in het midden van de zomer op ruim 1800 mtr hoogte in de sneeuw. De hike was buitengewoon super. Het uitzicht was ook om over naar huis te schrijven. Vandaar ook dit verslag…….. ;-)
We doen echt alles, alles van we zien het wel wat we doen, waar we uit komen. Echter voor dit weekend hebben we een plannetje, 2 dagen in Wellington en maandag pakken we de boot naar het Zuider Eiland. Daarna gaan we gewoon verder op ‘We’ll see’… Heb in ieder geval een super leuke tijd nu met Anoek dit gaan we vast en zeker tot het einde vol weten te houden.
Allemaal een goede tijd in Nederland, jullie zullen inmiddels wel uitkijken op de lente, en tot het volgende berichtje!!
Vorige week donderdag ben ik met Olessia, een Duitse meid die ik in Melbourne had leren kennen, op weg gegaan naar Coromandel. Het is een soort uitsteeksel ter hoogte van Auckland in de South Pacific Ocean. De weg ernaar toe is ontzettend mooi, je rijdt namelijk tussen het water en rotsachtige heuvels, waardoor de weg helemaal kronkelt, op en neer gaat en af en toe versmalt. Uiteindelijk bleken we bij Hot Water Beach uit te komen. Hier is het eerste voorbeeld van de Thermische activiteiten op het Noorder Eiland voor ons blootgesteld. Je kunt er namelijk 2 uur vóór en 2 uur ná laag tij een gat graven op het strand en met een beetje geluk komt er dan warm water naar boven in het gat, waardoor je dus een warmwaterbad hebt op het strand. We waren er gelukkig net 2 uur na laagtij, zodat ik nog even mijn dikke teen in het warme water heb kunnen dompelen. Dat heb ik dus mooi weer ff ervaren. Vervolgens een wandeling gemaakt van zo’n 45 minuten naar Cathedrals Cove. Een kunststukje van de natuur. Tussen 2 strandjes is er een enorme rots beginnend op het vaste land die een aantal meters de zee in gaat. Ter hoogte van het strand is er echter een enorme tunnel ontstaan door erosie in duizenden/miljoenen jaren, waardoor je van het ene strand naar het andere kunt lopen. Na dit uitgebreid te hebben laten bezinken in het heerlijk zonnetje ook weer zijn we op zoek gegaan naar een overnachtingsplaats. Deze hebben we gevonden op een zogenaamde DOC camping. Campings in de bush bush die worden beheerd door het ‘ministerie van natuur en conservatie’, oftewel ‘Department of Conservation’. Hier betaal je minimaal voor, en soms zelfs niets, maar heb je vaak ook alleen een wc’tje. Dit plekje was aan een riviertje midden in het bos (bereikbaar via gravel road) tussen de bergen/heuvels.
De volgende ochtend heb ik een route gewandeld, waar ik onder meer door een oude goudmijn ben gegaan van 500 meter lang dwars door een berg. Had een zaklantaarn mee, dus heb er een weg uit gevonden. Was erg tof om te doen. Daarna heerlijk verfrissend ‘douche’ genomen in’t riviertje en weer op pad gegaan met z’n tweeën. Eindbestemming: Rotorua. Hier zijn we gaan kamperen op een echte camping. Volgende ochtend zijn we begonnen in ‘Living Thermal Village’ waar ze laten zien hoe het Maori volk vroeger dankbaar gebruik maakte van de Thermische activiteit in het dorp. Er is namelijk een groot deel gebied op het Noorder Eiland vulkanisch actief. Dit houdt in dat er verschillende vulkanen zijn, maar ook geisers, kokende modderpoelen, warmwaterplassen etcetera. In dit dorp zijn er dus vooral geisers en warmwaterbaden. Vroeger kookten ze hun eten in dit water. Gebruikten ze het water om hun bad te vullen en al dat soort dingen. Super interessant om te zien en vooral ook erg apart, vooral omdat het voor mij de eerste keer is dat ik dit zie. Na hier ook nog een typische Maori dans tentoonstelling te hebben gezien zijn we weer vertrokken. Dit keer naar Taupo. Dorp ligt aan het grootste verswater meer van NZ, Lake Taupo, met de oppervlakte zo groot als Singapore. Hier hebben we de Huku Falls bekeken. Heb ik nog nooit zo’n watergeweld meegemaakt. SUPER!! Kan ik ook wel uren naar kijken, water gaat met zo’n enorm snelheid door een nauwe ruimte. Indrukwekkend. ’s Avonds hebben we aan deze rivier gekampeerd. Heerlijk rustig en natuurlijk. Kamperen is gewoon geweldig hier.
Zondags zijn we naar Waitomo Caves gereden. De dag ervoor had ik Olessia medegedeeld dat ik liever zonder haar verder wilde reizen, dus dit was onze laatste gezamenlijke trip. We verschilden toch enorm van elkaar. Ik wilde happy, avontuurlijk, lacherig door het leven, kon ik totaal niet bij haar vinden, dus heb even een egoïstische beslissing moeten maken. Dus op naar Waitomo Caves. ’s Avonds hebben we nog een Black Rafting toer gedaan. We waren maar met z’n tweeën en de gids. Black Rafting is zwemmend en raftend door een grottenstelsel heen manoeuvreren. Aangezien het de hele dag al regende was dit echt tof. Twee watervallen opgeklommen in een grot, dus donker en nat, en zo 1,5 uur ons een beetje vermaakt.
Maandags zijn we nog even naar Raglan gereden (iets ten westen van Hamilton) om een Black Beach te zien, waarna ik haar heb afgezet in Hamilton. Had ondertussen al met iemand contact gehad die op zoek was naar een reisgenootje, dus die ik heb 2 uur later opgepikt in dezelfde plaats. Een enorm spontane, vrolijke en avontuurlijke meid die ook nog eens uit Nederland komt. Met Anoek ben ik dus verder gegaan en met wie ik tot nog toe een geweldige tijd mee beleef. We zijn weer naar Taupo gereden, heb haar de Huku Falls laten zien en Craters of the Moon. Dit is een wandeling waar je langs allerlei kokende modderpoelen, waterplassen en kraters loopt. Vervolgens hier ook een camping opgezocht en elkaar beetje leren kennen. Volgende dag zijn we naar Tongariro National Park gereden, waar we een idee opdeden een hiketochtje te gaan doen de volgende dag (7 – 8 uur lang). Energie volle inkopen gedaan dus om het vol te kunnen houden en na op een super DOC camping weer te hebben overnacht de schoenen maar aangetrokken. De tocht was niet erg steil, maar af en toe wel intensief. Nadeel was dat het landschap nogal eentonig was, namelijk vulkanisch, steenachtig en dood. Geen begroeiing of iets dergelijks. Daarbij komt ook nog eens dat je voor deze wandeling zowat in de rij loopt, zo druk als het is. Mooiste punt was toch wel bij 3 krater meren. Groen blauw water op een hoogte van zo’n 1500 meter. Heel apart. Na de wandeling was eigenlijk nog het grappigste. Blijkt namelijk dat Anoek heel erg goed bevriend is met iemand die ik ken van jaren terug. Wat is de wereld toch weer klein!! ’s Avonds waren we uitgeput dus zijn we een andere DOC camping op gaan zoeken op weg naar New Plymouth (Tongariro National Park). Dit was helemaal een hemels plekje. Weer aan een riviertje tussen de rotsen en het bos. Geen woorden voor. Volgende dag verder gereden via de ‘Forgotten World Highway’. Een 120 km lange weg door de mooiste natuur, via smalle weggetjes, door een enorm kleine tunnel van zo’n 100 mtr lang en 150 km geen tankstop. Gelukkig werd Anoek geen wagenziek…….. desondanks wel genoten van de trip. We kwamen uit in New Plymouth. Ligt aan de kust en daar hebben we een camping gevonden 10 meter lopen van het strand. Even een avondduikje genomen en van een biertje genoten. Vrijdagochtend kwamen we op het goede idee toch een hiketochtje te doen en wel de Fanthams Peak. Dit is een piek naast de Mount Egmont piek. Mount Egmont is een vulkaan die lijkt op een perfecte vorm. Is precies zoals je hem ziet in tekenfilms. Rondom de vulkaan is alles rond, zou bijna zeggen perfect. De Fanthams Peak track klim je van 400 meter (Informatie centrum) naar de piek (1800 meter). Dit was de moeilijkste klim die ik tot nog toe gedaan heb. Eerste stuk is iets van 3400 treden. Daarna klim je omhoog in de kiezelstenen. Dus 2 stap omhoog, 1 omlaag. Uiteindelijk zelfs in de sneeuw gezeten. Is toch geweldig op het Noorder Eiland, in het midden van de zomer op ruim 1800 mtr hoogte in de sneeuw. De hike was buitengewoon super. Het uitzicht was ook om over naar huis te schrijven. Vandaar ook dit verslag…….. ;-)
We doen echt alles, alles van we zien het wel wat we doen, waar we uit komen. Echter voor dit weekend hebben we een plannetje, 2 dagen in Wellington en maandag pakken we de boot naar het Zuider Eiland. Daarna gaan we gewoon verder op ‘We’ll see’… Heb in ieder geval een super leuke tijd nu met Anoek dit gaan we vast en zeker tot het einde vol weten te houden.
Allemaal een goede tijd in Nederland, jullie zullen inmiddels wel uitkijken op de lente, en tot het volgende berichtje!!
-
06 Februari 2010 - 07:02
Anoek Meesters:
Mooi verhaal! Dat wordt copy paste voor mijn blog denk ik zo;)
Enne ben ook blij met jou als reismaatje! We gaan n mooie tijd beleven! -
06 Februari 2010 - 08:27
Marjolijn:
Hey Dennis wat een prachtig verhaal weer, ben weer jaloers hoor! En ik zie op de foto dat ik in precies hetzelfde maorivillage geweest ben, grappig ;)
Gingerbeer werkt super tegen wagenziekte, tenminste dat hebben ze mij toen voorgeschoteld in NZ en het werkte prima :D dus mocht een van jullie er nog last van krijgen.... het is daar zo'n beetje overal te krijgen (=alcohol free)
Verder echt genieten om je verhalen en foto's te bekijken, keep up the good work!! -
06 Februari 2010 - 12:22
Bregje:
He Dennis, wat een fijne verhalen!! Je maakt er weer wat moois van! En wat is Nieuw Zeeland prachtig he! Ik ben benieuwd wat je van het Zuidereiland vind.
En wat heerlijk om gewoon te denken: we'll see!! Dat mis ik wel weer hier in Nederland hoor!
Geniet er nog maar heeeel erg van!
Groetjes Bregje -
07 Februari 2010 - 14:45
Danielle:
Ziet er goed uit!! -
07 Februari 2010 - 14:46
Danielle:
Leuk om te lezen :) en die foto's zijn super mooi! Ben echt jarloers!
-
07 Februari 2010 - 17:29
Martijn En Savannah:
kerel
ziet er weer heerlijk uit terwijl wij verzuipen in de sneeuw zit jij er lekker in te happen haha
rustig aan en tot volgende bericht -
08 Februari 2010 - 13:52
Kim Smid:
Hey Dennis!
Wat gaaf dat je dit allemaal doet zeg! Ik ga zelf binnenkort 3 maanden reizen, waaronder naar Nieuw Zeeland, dus ik zal je verhalen goed volgen!
X Kim -
10 Februari 2010 - 15:36
Makkie:
heb je een foto van anouk -
12 Februari 2010 - 10:14
Kor En Marina:
Ja dennis dat jaloers maken lukt wel aardig... mooi verslag hoor!! -
12 Februari 2010 - 20:11
John:
A goeie...
mooi verhaal weer! je vermaakt je daar aardig zo te lezen. goeie reis in NZ!
Kallum an! -
18 Februari 2010 - 08:13
Rik Veenstra:
He Dennis,
Gaaf man wat je allemaal beleefd, ben wel donders jaloers. Mooi gebied daar zo te zien op de foto's. Voor het weer hoef je hier niet heen te komen: natte sneeuw en geen zon.
Veel plezier daar nog
Kallem an -
20 Februari 2010 - 09:51
Gaatze:
Dennis wij bekijken zo af en toe je verhaa op steunpunt Beukers.
Maar zie wel dat je het naar de zin hebt daar.
De groeten van Gaatze en Jannie -
21 Februari 2010 - 21:05
Fam:Bergsma:
Dennis,ik heb je reisverslag weer met veel bewondering gelezen!!Super en mooie foto`s kunnen wij ook even genieten van dit mooie land!Hier is het weer wit.oja wij hebben al twee gouden plakken,een zilver en een brons allen bij t schaatsen.je moet een beetje op de hoogte blijven.Nu DENNIS nog een mooie gezellige tijd!
Gr.uit het mooie Elsloo
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
